Detalles

Visto: 152

Limpa a lente, elixe un obxectivo, colócate en posición, mantén firme a cámara, enfoca e dispara. Isto vai de mirar o mundo a través da lente e inmortalizar ese momento especial e único que fala do Nadal. Saca para fóra ese fotógrafo que levas dentro e ponte a chiscar fotos.

Con que foto deste Nadal te quedas?  

Eu doulle voltas ao conto, rebusco nas fotos do móbil, e fago a miña selección. Na galería teño algunhas doutros anos, tamén de estampas familiares, paisaxes idílicos, de viaxes, fotos de noticias de actualidade, mesmo imaxes dramáticas. Paso pola sección de fotos recibidas de amigos, atopo fotos tipo felicitación salpicadas de notas musicais, selfis, algunha surrealista...

Vou seleccionar a miña instantánea, quero recoller e perpetuar o vivido, retratar a esencia deste Nadal 2023. Comezo: Esta non! Meu Deus, que caras! Estoutra saíu borrosa. Non lembro onde chisquei aquelas tan chulas. Teño as da casa, coa familia. Aquí saio coa xente do traballo cantando unha panxoliña despois da cea de Nadal. A faciana do pequeno abrindo os agasallos. Ja ja ja esta é de risa, desbotada!

Diante dos meus ollos desfilan imaxes a cachón e non sei cal elixir. Tes que desculparme, neste asunto non podo axudarche, éche cousa de cada un.

Dime, que foto elixes ti?

Grazas.

Detalles

Visto: 163

Publicouse en Francia un libro titulado así: «Dios. La ciencia. Las pruebas. El albor de una revolución». Esta publicación creou certa controversia, pois os autores concluían a existencia de Deus por medio de probas científicas.

Unha recomendación aos científicos: remexan a conciencia as probetas e tubos de ensaio, repitan os experimentos e procedan con xeito, analizando con calma as posibles reaccións e efectos secundarios dos seus estudos. Un auténtico milagre ese principio, fórmula, método ou sistema empregado! Igual os camiños que conducen a Roma van máis aló e levan a Deus. Estou por dicir que Deus é cousa da ciencia!

Agradecido á ciencia polos servicios prestados, mais eu, no tocante a este punto, non preciso axuda. Persoalmente para descubrir a Deus recomendo estes pasos:

achegarse + observar + sentir + pensar

Porque no terreo da fe dependemos das experiencias persoais de encontro, de amizade.

Un posible exemplo/práctica a modo experimental.

• Título do estudo: Pesquisas sobre Deus.
• Investigador escéptico: Natanael
• Obxecto de estudo: Xesús

-Natanael (pregunta de partida): -E de que me coñeces?

-Xesús (resposta acaída): -Antes de que ninguén che falase de min, xa eu te vira, cando estabas debaixo da figueira.

-Natanael (confirmación dunha hipótese): -Rabbí, ti e-lo Fillo de Deus, ti e-lo rei de Israel.

-Xesús (feitos probados): -Porque che dixen que te vin debaixo da figueira, xa cres? Pois cousas máis grandes has ver.

A única vía que abre mente e o corazón para lograr o coñecemento de Deus pasa por cruzar ao outro lado, é dicir, baixar do pedestal da superioridade científica para superar prexuízos e sospeitas. Só así chegarás a coñecer e a confesar ao Deus Salvador.   

Agardando a ver cousas máis grandes: boa noite.

Detalles

Visto: 67

A súa voz inconfundible traía amenceres soñados estampados de flores. Unha escaleira salvaba a distancia entre a noite e o día, entre a decepción e a sorpresa, entre a apatía e a alegría.

Sinto pasos. Achégase. Incorpórome expectante. Pecho os ollos. Soño.

Canda ela, asomaba unha primavera fresca e creativa, de coleta e calzada de branco. Que intenso e agradable aquel recendo a sol e a río!

Anhelo os espertares de neno que se completaban cun mimo sonoro de bicos, risas e aloumiños.

Miña Nai! Ante a súa presencia o corazón ensanchábase e brincaba repleto de vida e de emoción.

Ela, María, desbordada por tanto amor, recollía e gardaba todas esas cousas dentro do seu mundo interior.

Ela meteume no peto para ti esta bendición: Que a luz do amencer te sorprenda e inunde a túa casa de ilusión e de amor. Que cada día abras os ollos coma un neno, e rías, ames e xogues. Que o alento da fe mova o teu espírito e co próximo teñas compaixón.

Feliz Aninovo!

Detalles

Visto: 185

O termo familia forma parte desas palabras sagradas que espertan nas persoas sentimentos de tenrura e devoción. Estamos ante unha palabra máxica ao xeito de abracadabra que, ao pronunciala amodiño e facendo un esforzo de concentración, fará aparecer, ipso facto, unha conexión entre ti e a túa propia familia . Non se precisan toques de variña máxica, sen previo aviso, montarás no maquinolo teletransportador para viaxar ata aquela sensación na que te sentiches familia. Et voilà!

A correcta pronuncia do son "familia" comeza abrindo moito o corazón, para facer efectiva a comunicación, sen esquecerse de por o acento nas sílabas afectivas.

Nos tempos modernos a sintaxe concede certas licencias na construción de oracións. Arestora, o uso da palabra "familia" tanto pode funcionar de suxeito como de predicado, sen concordancia en xénero e número. Amais, o campo semántico de familia ampliouse incorporando novas palabras, ás tradicionais de: irmán/á, pai, nai, fillo/a, avó/a, neto/a, cuñado/a etc. haberá que engadir: proxenitor 1/2, fille, bi, mono, hetero, homo, deconstruida, ensamblada, mascota, árbore, etc.

Se falamos de cambios temos que referirnos as matemáticas. Terma do cubata! Antes dous máis dous sempre daba catro, agora pode saírche un tres ou un cinco. Matemáticas versátiles que darán por correctos os dez ou once resultados obtidos para a ecuación familia. En conclusión: eu tomo viño, outros viño con gasosa, na mesa hai gasosa, entón a familia pode ser caseira ou revoltosa. Socorro!

Todo comeza na familia. O Neno Xesús é froito do amor de María e Xosé. Home e muller desposados, é dicir, unidos como familia. Nazaret recrea unha condición imprescindible para todo ser vivinte: ser parte dunha familia. Xesús apareceu no seo dunha familia pobre e humilde, naceu e viviu en familia, medrou identificado cunha casa, implicado afectivamente e disposto a entregarse polos seus. Un máis dentro da pequena unidade familiar. Unha criatura que se desvela, chora, e ri satisfeito. Un meniño que comparte e agradece o froito de cada día. Unha persoa en expansión que mantén firmes e apertados os lazos familiares.

"Xesús medraba en sabedoría, en idade e en gracia diante de Deus e mais dos homes".

Subliño a repercusión dun ambiente saudable e equilibrado, onde cada membro da familia cumpra co seu rol, para a ben crianza dos nenos. Descoñezo o namoramento de María e Xosé, a historia sagrada dinos que estaban prometidos, son quen de sobreentender e intuír que arrouparon e mimaron ao seu Neno, amosándolle as cousas importantes a respectar na casa. De tal xeito medrou Aquel que se converteu en guía e salvador da gran familia humana.

I love my family!